Besparen op uw kosten met een 403-verklaring? 1/3

Vandaag zetten we de 403-verklaring eens in het zonnetje. Wat is het? Waartoe dient hij? Wat kunt u ermee?

De 403-verklaring dankt zijn naam aan het wetsartikel waarop hij is gebaseerd: artikel 403 van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. In dit artikel is de bijzondere vrijstelling geregeld voor rechtspersonen waarover het hoofd van een groep (de moeder) overheersende zeggenschap uitoefent of de centrale leiding heeft. Op grond van dit artikel behoeven rechtspersonen behorende tot de groep géén enkelvoudige jaarrekening op te stellen, mits aan een aantal voorwaarden is voldaan.

Dat is gunstig voor de groep: de groep bespaarde op accountantskosten. Er moet weliswaar een samengestelde “geconsolideerde” jaarrekening opgemaakt worden, maar de kosten hiervoor liggen doorgaans lager dan de kosten van meerdere separate jaarstukken. 

Een ander voordeel zit hem erin dat de concurrentie als gevolg van de consolidatie minder inzicht heeft in de situatie binnen de diverse separate entiteiten. 

Vanuit de dochtervennootschappen heeft het 403-regime als voordeel dat er een versterking van het risicodragend vermogen plaatsvindt. Wat? Hoe dan?

Welnu, tegenover de voordelen van consolidatie staat de verplichte 403-verklaring. Om in aanmerking te kunnen komen voor de vrijstelling van het opmaken van de jaarrekening(en) van de dochter(s), geldt de verplichting van de moeder, zich via een zogeheten 403-verklaring hoofdelijk aansprakelijk te stellen voor de uit de rechtshandelingen van de dochter(s) voortvloeiende schulden.

Dat laatste zorgt ervoor dat contractspartijen van de dochter zich in de handen zullen knijpen. Zij kunnen in geval van nood hun vorderingen niet alleen op de dochter, maar ook op de moeder verhalen. Voor de dochter geldt dat zij mogelijk gemakkelijker bepaalde overeenkomsten aan zal kunnen gaan. De 403-verklaring dient namelijk te worden gepubliceerd bij de Kamer van Koophandel en potentiële contractspartners hebben dus -in principe- kennis van die extra zekerheid.

De 403-verklaring is dus in feite de compensatie aan schuldeisers van de dochter wegens het gebrek aan inzicht dat zij hebben in de financiële situatie bij de dochter, die dus geen eigen jaarstukken publiceert. Die verzachting van dat gebrek aan inzicht wordt dus geboden door de hoofdelijke aansprakelijkheid van de moeder. 

Een win-win situatie. Toch? 

Lees meer in onze volgende blog over dit onderwerp.