Werkgeversaansprakelijkheid: Hoe dun is de grens tussen werk en privé?

Werkgeversaansprakelijkheid is de afgelopen tijd wel wat omvangrijker geworden. Vroeger was het zo dat de werkgever alleen aansprakelijk was voor “echte” bedrijfsongevallen. In de huidige tijd is er een steeds ruimere invulling van het begrip werkgeversaansprakelijkheid gekomen. In het vierde blog gaan Babet Leenders en Wessel Adam dieper in op werkgeversaansprakelijkheid. Op de verhouding tussen werk en privé, zorgplicht en goed werkgeverschap.

Algemene werkgeversaansprakelijkheid

De algemene werkgeversaansprakelijkheid van artikel 7:658 BW ziet op schade geleden tijdens het uitvoeren van werkzaamheden. Het gaat er dan om of de werkgever tekort is geschoten in het zorgen voor een veilige werkplek voor werknemer.

Daarnaast gebruikt men in de rechtspraak steeds vaker de tweede optie. Het algemene begrip van “goed werkgeverschap” uit artikel 7:611 BW. Deze norm gebruiken rechters vaker in relatie tot het thema werkgeversaansprakelijkheid. Het ziet vooral op het schemergebied tussen werk en privé. Want hoe dun is deze grens nu eigenlijk? En reikt de zorgplicht van de werkgever nu echt tot achter de voordeur?

Schending zorgplicht door werkgever

Op grond van artikel 7:658 BW moet er sprake zijn van een schending van de zorgplicht door de werkgever. Of hier sprake van is, verschilt sterk van geval tot geval. Wat vast staat is dat men deze zorgplicht van de werkgever erg ruim moet uitleggen. Wanneer er schade ontstaat, hoeft de werknemer alleen te bewijzen dat dit is ontstaan tijdens de uitoefening van de werkzaamheden.

Ondanks het ruime toepassingsbereik van artikel 7:658 BW waren er toch veel gevallen die niet onder deze regel vielen. Dit kwam vaker voor wanneer de schade niet direct op het werk was veroorzaakt. Het kon dan wel zo zijn dat de schade “aan het werk gerelateerd” was. Denk bijvoorbeeld aan thuiswerken, bedrijfsuitjes en het werk-werkverkeer. Vast is komen te staan dat het woon-werkverkeer er uitdrukkelijk niet onder valt. De Hoge Raad wilde de werkgever ook voor deze bijzondere gevallen aansprakelijk te kunnen houden. Daarom is de open norm van goed werkgeverschap uit artikel 7:611 BW geïntroduceerd.

Goed werkgeverschap

Het gaat er daarbij om of tussen de fout van de werknemer en de dienstbetrekking een zodanige functionele samenhang bestaat. Hierdoor is de werkgever voor de daardoor veroorzaakte schade aansprakelijk. Alle “ter zake dienende omstandigheden van het geval” moet een rechter in deze beoordeling te worden betrekken. Deze omstandigheden zijn onder andere kunnen verschillende dingen zijn, zoals het tijdstip waarop en de plaats waar de gedraging was. Ook de aard van de gedraging en de door werk geschapen gelegenheid of geboden middelen tellen mee. Daarnaast ook andere omstandigheden zoals een evt. verwijt aan leidinggevende kunnen van belang zijn. Als laatste het als eenheid naar buiten optreden speelt hierbij een rol. Zoals dus wel vaker in het recht geldt: harde regels zijn hierin niet te geven. Wees als werkgever wel altijd bedacht op eventuele aansprakelijkheid buiten de werksfeer om!

Wil u graag zeker weten of u aan de wetgeving rondom werkgeversaansprakelijkheid voldoet? Neem vrijblijvend contact op met een van onze specialisten op het gebied van arbeidsrecht.