Het is lastig vissen in een lege vervangingspool

Sinds de invoering van de WWZ is het voor schoolbesturen in het bijzonder onderwijs duidelijk merkbaar dat steeds minder leraren interesse hebben in een vervangingspool. Dat heeft te maken met de gewijzigde ketenregeling. Om het geheugen even op te frissen: De ketenregeling is de wettelijke regeling die bepaalt hoeveel tijdelijke arbeidscontracten er maximaal achter elkaar gesloten mogen worden, voordat er een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd ontstaat. Er mogen met de invoering van de WWZ maximaal drie contracten voor bepaalde tijd op rij gesloten worden binnen een periode van twee jaar. Daarna is er sprake van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Dit tenzij er meer dan 6 maanden zitten tussen twee contracten, want dan begint een nieuwe keten.

Deze gewijzigde ketenregeling zorgt er dus voor dat leraren in een vervangingspool veel eerder een vast contract hebben en dus minder flexibiliteit, dan voor de invoering van de WWZ. Hierdoor zijn vervangers daarom kritischer geworden bij het aangaan van een contract. Kortdurende vervanging, korter dan 14 dagen, wordt door vervangers soms geweigerd of ze geven bij voorbaat aan hier niet beschikbaar voor te zijn.

Mede als gevolg hiervan zijn in de CAO voor het Primair Onderwijs 2016-2017 afspraken gemaakt over een verruiming van de ketenbepaling van 3 naar 6 contracten en van 24 naar 36 maanden. Deze CAO loopt van 1 juli 2016 tot 1 oktober 2017.

Echter dat bleek maar een druppel op een gloeiende plaat te zijn. Velen van u hebben te maken gekregen met het feit dat uw kinderen naar huis gestuurd werden, omdat er die (mid)dag geen leraar beschikbaar was. Direct na de eerste berichten hierover, zijn er Kamervragen gesteld over de toepassing van de WWZ in het onderwijs. De sociale partners hebben vervolgens verzocht om een uitzondering voor de functie van onderwijsgevend personeel. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft dat verzoek ingewilligd, met als gevolg dat in de maanden januari, februari en maart van 2017 en 2018 tijdelijke contracten voor ziektevervanging niet meetellen voor de ketenregeling. Dit zou weer voor een stukje meer flexibiliteit moeten zorgen.

Het zijn dus roerige tijden in onderwijsland en dit is niet het enige arbeidsrechtelijke probleem dat er speelt. Een ander issue dat de politiek kopzorgen baart, is de discussie over de verzochte verhoging van de lerarensalarissen. Vooralsnog is een ondergang van het kabinet als gevolg van deze discussie voorkomen, en is de PvdA akkoord gegaan met een ‘inspanningsbelofte” bij de kabinetsformatie. We gaan het zien. Ik houd u in ieder geval op de hoogte.