Digitalisering, ik hou van een onsje meer

Ken je die cartoons waarbij de onderlip van een karakter op de grond ligt van verbazing en deze door de buurman omhoog wordt geduwd? Zo moet ik eruit hebben gezien toen ik de column van Georg van Daal las op Advocatie. Van Daal propageert met termen als “digitale ratrace” en “totale oppervlakkigheid en de verpletterende ondiepte” dat de digitalisering van de advocatuur niet zo’n vaart hoeft te lopen. Liever loopt deze volgens Van Daal helemaal niet.

De wereld digitaliseert. De overheid digitaliseert, en de rechtspraak godzijdank ook steeds meer. Met het project KEI wordt het straks mogelijk om digitaal te procederen. En dat anno 2015! Of nee, 2016. Misschien, deels. Het is ronduit naïef om te denken dat er nog een weg terug is. De tijd dat advocaten achterover konden leunen totdat de secretaresse een nieuw dossier op het bureau neerlegde, is voorbij. Iedere beroepsgroep moet vernieuwen, dus ook de advocatuur.

Daar zijn waar je cliënt zich bevindt, dat is waar ik in geloof. En als jurist op een advocatenkantoor zie ik dat mijn collega’s (advocaten) daar ook in geloven. Mijn cliënten bevinden zich online. Kunnen online vragen stellen en kunnen zelfs online juridische documenten kopen. Als eerste advocatenkantoor in Nederland hebben we namelijk sinds kort een webshop. Daarin bieden we basis documenten aan, zoals algemene voorwaarden of arbeidsovereenkomsten. Die kosten geen honderden euro’s zoals Van Daal suggereert, maar zijn wel goed en degelijk in elkaar getimmerd. En dat timmeren hebben we zelfs digitaal gedaan. Want niet altijd is de klant gebaat bij maatwerk. Soms is een standaard document voldoende.

Veel juristen en advocaten met mij timmeren gelukkig digitaal ook verder aan de weg. Want een epistel schrijven van tientallen kantjes a honderden euro’s per uur, is tegenwoordig echt niet meer aan de klant te verkopen. De kern van een zaak, dat wat relevant is voor een cliënt zodat hij verder kan met zijn business, dát is waar het om draait. En ja, dat kan soms ook in #140tekens.

Tuurlijk krijg ik in de praktijk veel privacygerelateerde vragen van cliënten, vaak ook over online privacy. En daar hebben we nog veel te winnen. Maar de digitalisering een halt toeroepen, is niet realistisch. Meer privacy awareness creëren daarentegen wel. “De jongere generaties zijn juist níet beter op de digitale snelweg”, schrijft Van Daal. Maar een “intelligente advocaat” (of jurist) is ook iemand die meegaat met de tijd. Die kennis deelt. Signaleert waar klanten behoefte aan hebben, kritisch blijft kijken en analyseert. Die eigenschappen waren, zijn en blijven voor iedere jurist relevant. En het getuigt van weinig vertrouwen in de beroepsgroep om te concluderen dat moderne advocaten door de digitalisering hun intellectuele capaciteiten aan banden leggen.

Maar goed, meneer Van Daal is niet digitaal. Of eigenlijk wel, #digidaal. Da’s de ironie.