Wat houdt de Geoblocking Verordening in?

Op 3 december aanstaande treedt de zogenaamde ‘Geoblocking Verordening’ in werking. Deze verordening ziet toe op het verbieden van discriminatie van klanten op websites op grond van hun nationaliteit, woonplaats of plaats van vestiging. Dit fenomeen wordt ook wel aangeduid met de term ‘geoblocking’ en volgens cijfers van de Europese Commissie maakt zo’n 63% van webwinkels zich hier schuldig aan. Dit levert niet alleen discriminatie op, maar beperkt tevens de vrije marktwerking op de interne Europese markt ten nadele van klanten aangezien zij hierdoor niet de toegang hebben tot het volledige aanbod van producten of diensten op de markt en dus niet kunnen profiteren van eventuele lagere prijzen en een beter aanbod in andere EU-landen. Mede om die reden heeft de Europese wetgever de Geoblocking Verordening in het leven geroepen.  

Het verbod
Geoblocking kan op verschillende manieren plaatsvinden. Bijvoorbeeld als klanten de toegang tot producten of diensten op webwinkels wordt geweigerd vanwege het feit dat ze uit een andere EU-lidstaat komen, maar ook wanneer ongelijke voorwaarden en/of extra kosten worden gehanteerd waardoor klanten (in)direct worden gediscrimineerd. Te denken valt dan aan de situatie dat een klant surft naar de Engelse website van een webwinkel, maar automatisch wordt omgeleid naar de Nederlandse dan wel de internationale versie van die website (ook wel re-routen genoemd) of als klanten zich bijvoorbeeld niet kunnen registreren op een webwinkel uit een andere lidstaat.

Na de inwerktreding van de Geoblockingverordening zal het verboden zijn voor webshops om (prijs)discriminatie toe te passen bij toegang tot goederen en diensten, toegang tot websites en betalingstransacties. Daarnaast zal het voor webwinkels ook verboden zijn klanten automatisch om te leiden naar een andere versie van hun website (re-routen), tenzij klanten hier expliciet toestemming voor verlenen onverminderd het recht voor klanten om vervolgens ook weer gemakkelijk terug te kunnen keren naar de oorspronkelijke versie van de website, die zij in eerste instantie wilden bezoeken. 

Niet verboden gedragingen
Ondanks het verbod behouden webwinkels nog wel het recht om zelf de betaalmethodes te kiezen die zij ter beschikking stellen aan klanten. De betaalmethodes dienen dan echter wel op een gelijke wijze aan alle klanten van EU-lidstaten te worden aangeboden. Verder is het webwinkels toegestaan verschillende (verkoop)voorwaarden en prijzen te hanteren, mits alle klanten dezelfde toegangsmogelijkheden hebben tot de inhoud van de webwinkel en er een rechtvaardiging bestaat voor het hanteren van andere prijzen of (verkoop)voorwaarden bijvoorbeeld vanwege een verschil in transport- of afleverkosten in verschillende landen. Tot slot mag een webwinkel weigeren orders te leveren in (Europese) landen waarin men geen bedrijfsactiviteiten ontplooit. Een ondernemer kan immers niet verplicht worden om zijn onderneming gedwongen uit te breiden. Let op: In het geval er een order komt uit een lidstaat waarin de ondernemer niet actief is, blijft hij wel verplicht het product of de dienst te verkopen aan de klant. Het is dan echter aan de klant zelf om het product of de dienst te bemachtigen.

Toepassingsbereik
De Geoblocking Verordening geldt voor de volgende producten en diensten:

• De verkoop van fysieke goederen 
• Elektronische diensten zoals clouddiensten of data-opslag
• Lokale diensten zoals autoverhuur of hotelaccommodaties 

De volgende producten en diensten vallen (vooralsnog) niet onder de Geoblocking Verordening:

• Producten die auteursrechtelijk zijn beschermd (zoals muziek, films en e-books) en dienstenvoor het streamen van dit soort producten (Netflix, Spotify, enzovoort)
• Software 
• Financiële, audiovisuele en maatschappelijke diensten
• Diensten betreffende vervoer en gezondheidszorg