Wat betekent de nieuwe Franchisewet?

Er staat een franchisewet op stapel. Dat staat hij al een tijdje. Wat is de status nu? Waarom is een franchisewet eigenlijk nodig? En wat komt er allemaal in te staan?

Franchise is een bijzondere vorm van samenwerking tussen zelfstandige en onafhankelijke ondernemingen, waarbij de franchisenemer zijn bedrijf runt volgens de franchiseformule van de franchisegever.

In de praktijk blijken met name franchisenemers nog al eens de dupe te worden van een ten onrechte gewekte hoge verwachtingen of zich blind te hebben gestaard op onevenwichtige afspraken. Om die reden werd besloten dat de franchiseovereenkomst in de toekomst in Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek geregeld moet gaan worden, zodat vooral de franchisenemer beter beschermd wordt, maar ook, zodat beide betrokken partijen -zowel de franchisegever als de franchisenemer- beter weten aan welke regels zij gebonden zijn.

Een voorontwerp van wet is in januari in consultatie gegaan. Naar verwachting gaat het wetsvoorstel voor het eind van het jaar naar de kamer. Op dit moment ligt het wetsvoorstel bij de Raad van State.

Het wetsvoorstel behandelt een viertal kernonderdelen die nodig zijn voor een evenwichtige franchiseverhouding, namelijk de precontractuele uitwisseling van informatie, tussentijdse wijziging van een lopende franchiseovereenkomst, beëindiging van de franchisesamenwerking en het overleg tussen franchisegever en zijn franchisenemers.

Het zal onder de nieuwe wet niet mogelijk zijn voor partijen om contractueel ten nadele van de franchisenemer af te wijken van hetgeen in het wetsvoorstel is bepaald. De beoogde Wet Franchise zal derhalve dwingend recht worden. Indien een bepaling in de franchiseovereenkomst dan in strijd is met de Wet Franchise dan kan de (benadeelde) franchisenemer die bepaling vernietigen. Daarnaast betekent dit dat, als zowel de franchisenemer als de franchisegever Nederlandse partijen zijn, het niet mogelijk is om de bepalingen van de Wet Franchise te kunnen ontwijken door het recht van een ander land van toepassing te verklaren op de franchiseovereenkomst.

Op grond van het wetsvoorstel moeten franchisegever en franchisenemer zich jegens elkander gedragen als goed franchisegever en franchisenemer. Dat lijkt een open deur, maar kennelijk vindt de wetgever dat dit ook in de wet vastgelegd moet worden.

De franchisegever zal voorts gehouden worden financiële gegevens te verstrekken aan de kandidaat-franchisenemer met betrekking tot de beoogde locatie van de franchiseonderneming. Gezien de bewoordingen in de Memorie van Toelichting lijkt het erop dat de wetgever van een franchisegever verlangt dat zij een exploitatieprognose verschaft aan een kandidaat-franchisenemer, dan wel in ieder geval voldoende informatie verstrekt aan een kandidaat-franchisenemer zodat deze zelf een prognose kan opstellen.

Uit de aard en inhoud van de franchiseovereenkomst vloeit voor de franchisegever een automatische kernverplichting voort om een franchisenemer gedurende de looptijd van de franchiseovereenkomst voortdurende ondersteuning en bijstand te verlenen.

De wetgever heeft voorts in het wetsvoorstel enkele elementen benoemd die in haar visie in ieder geval moeten worden opgenomen in een franchiseovereenkomst. Zo dient de franchiseovereenkomst op grond van het wetsvoorstel in ieder geval een bepaling te bevatten waaruit blijkt op welke wijze eventueel aanwezige goodwill van de onderneming die wordt gefranchised wordt vastgesteld. Ook dient goodwill, die redelijkerwijs is toe te rekenen aan de franchisenemer, bij beëindiging van de franchiseovereenkomst ook voor vergoeding in aanmerking te komen.

Daarnaast staan in het wetsvoorstel bepalingen over een mogelijke inkoopverplichting, postcontractuele non-concurrentiebedingen, wijzigingsbedingen en de wijze waarop partijen elkaar over en weer van informatie moeten voorzien.

Klik hier voor de tekst van het wetsvoorstel en de memorie van toelichting:
https://www.internetconsultatie.nl/wet_franchise