De 5 meest spraakmakende arbeidsrecht uitspraken 2023

Voor het einde van het jaar, duiken we nog even in de meest opmerkelijke arbeidsrechtelijke uitspraken van 2023, waarbij de grenzen van zowel werkgevers als werknemers op scherp worden gesteld. Zet u schrap voor een ritje door de wondere wereld van het arbeidsrecht! We hebben de vijf meest spraakmakende, en soms lachwekkende, rechterlijke uitspraken van het jaar op een rijtje gezet.

1. Juf liegt over schooluitje

Een leerkracht die werkte op een speciale basisschool, wilde graag met haar klas naar de Efteling. De directie van de school had hier geen toestemming voor gegeven, maar wel om naar de Space Expo te gaan. Desondanks besloot de juf toch om met de hele klas naar de Efteling af te reizen en verzon zelfs een verhaaltje over het uitje naar de Space Expo dat in de schoolkrant werd gepubliceerd. Twee weken later ontving de school een verkeersboete van een busje dat op de dag van het uitje te hard had gereden in de buurt van de Efteling. De juf werd hiermee geconfronteerd en bekende dat zij toch naar de Efteling was gegaan omdat zij hier geen kwaad in zag. De juf werd op staande voet ontslagen. De rechter was het ermee eens dat het uitje naar de Efteling compleet onverantwoord was, nu er onvoldoende begeleiding was voor 15 kinderen met een beperking en waarvan de meeste kinderen geen zwemdiploma hadden en potentiële weglopers waren. De juf nam een onaanvaardbaar risico en heeft de school voorgelogen. Door haar onprofessionele gedrag hield het ontslag op staande voet stand. 

2. Grappen gaan te ver

Een werknemer trok ‘bij wijze van grap’ de korte broek van zijn vrouwelijke collega naar beneden, waardoor zij op de werkvloer met blote billen stond. De vrouw reageerde geschrokken en was ontroostbaar. Ondanks excuses van de man werd hij op staande voet ontslagen, wat hij als te zwaar beoordeelde. De man beweerde dat dergelijke grappen normaal waren in het bedrijfscultuur. Uit een onderzoek bleek dat dit niet het geval was en de rechter oordeelde dat de actie ‘verre van respectvol’ was, zelfs binnen de vermeende bedrijfscultuur. Het ontslag bleef standhouden, ondanks financiële gevolgen voor de man. De rechter benadrukte dat de vrouwelijke collega mogelijk langdurig het slachtoffer blijft van de ‘grap’ en dat er sprake was van ernstig grensoverschrijdend gedrag. 

3. Verstopte post

De leidinggevende van een postbezorger, ontdekte vier posttassen in de auto van de werknemer waaronder één tas met stempassen die drie dagen eerder bezorgd hadden moeten worden. Op de werkgever rust vanuit de overheid de verplichting om minstens 95% van de post de volgende dag te bezorgen. De postbezorger had de leidinggevende hier niet over ingelicht en ten onrechte werktijd geschreven. De postbezorger werd op staande voet ontslagen, maar vond dit besluit te drastisch en stapte naar de rechter. De rechter hield het ontslag in stand omdat het gedrag van de postbezorger als ernstig verwijtbaar werd beschouwd. 

4. Hondsbrutale werknemer

Een werknemer die werkzaam is in de functie van accountmanager, ontvangt sinds september 2021 een maandelijkse onkostenvergoeding van €108 voor een hondenuitlaatservice van zijn hond, die bij hem verblijft na zijn scheiding. In juli 2022 ontdekt de werkgever dat de werknemer sinds januari 2022 geen gebruik meer heeft gemaakt van de service, maar nog steeds de vergoeding ontvangt. Na confrontatie heeft de werknemer onwaarheden aan zijn werkgever verkondigd en probeert hij dit te bevestigen via contact met de uitlaatservice. Als reactie ontslaat de werkgever de werknemer op staande voet. De kantonrechter oordeelt dat het ontslag gerechtvaardigd is, omdat de werknemer maandenlang ten onrechte de vergoeding ontving en deze niet naar eigen inzicht mocht besteden. 

5. Nekslag voor werknemer

Een werkgever liet een werkneemster die zich ziek had gemeld met ernstige nekklachten volgen door bedrijfsrechercheurs. Deze speurneuzen volgden de werkneemster twee weken lang waarbij geconstateerd werd dat zij zware vuilniszakken en kattenvoer trappen op kon dragen, zij soepel kon bewegen met haar hoofd en nek en dat zij urenlang op een festival gedanst had waarbij zij hupte en zijdelings headbangende bewegingen had gemaakt. Op basis van deze bevindingen een gesprek hierover met de werkneemster, werd zij op staande voet ontslagen. De werkneemster kon zich hier niet in vinden en heeft de kwestie ter beoordeling voorgelegd aan de rechter. De rechter oordeelde dat het laten volgen van werknemers alleen aanvaardbaar is onder zeer bijzondere omstandigheden. De werkgever had besloten om de werkneemster te laten volgen op basis van een ‘’onderbuikgevoel’’. Deze maatregel werd daarom door de rechter als buitenproportioneel gezien. De werkgever moest een ontslagvergoeding van € 3.400 betalen, achterstallig salaris van € 7.400 inclusief wettelijke verhoging, het salaris over de opzegtermijn van € 5.400 én een schadevergoeding van € 20.000. 

Conclusie

De rechtspraak lijkt soms een tombola, maar dat is het niet. De regels en criteria zijn door de tijd heen echt wel uitgekristalliseerd. Waar het in de arbeidsrechtspraktijk meestal om gaat, is de feiten. En daarover kunnen partijen tot in het oneindige, al dan niet door emoties gekleurd, verschillen. Rechters passen het recht toe, en het is aan ons specialisten om ervoor te zorgen dat de feiten goed, scherp en duidelijk worden gepresenteerd. Bij het maken van zijn/haar afweging neemt de rechter alle feiten en omstandigheden mee. En, rechters zijn ook gewoon mensen en de meeste mensen houden van duidelijkheid. Dat bevestigen deze uitspraken opnieuw.

Fijne feestdagen!