De directeur: opdrachtnemer of werknemer?

Onlangs bepaalde het Hof dat de ontslagen Volksbank-CFO toch een arbeidsovereenkomst had wat betekende dat hij nog recht op doorbetaling van 9 maanden salaris had. Wanneer is een directeur nou wel of geen werknemer en wanneer wordt er nu gesproken van een arbeidsovereenkomst of een overeenkomst van opdracht? Heeft AVA of directeur een keuze als de samenwerking wordt opgestart?

Is er sprake van een arbeidsovereenkomst?

De rechtbank in eerste aanleg bepaalde dat er sprake was van een overeenkomst van opdracht omdat de CFO wist dat de intentie van de Volksbank was om een overeenkomst van opdracht te sluiten. De CFO was als partner en registeraccountant verbonden aan PwC en kende de banksector goed als consultant. Hij moest zich daarom volgens de rechter hebben gerealiseerd dat dit betekent dat hij niet op basis van een arbeidsovereenkomst zou werken.

Toch oordeelt het Hof anders: dat er wel sprake is van een arbeidsovereenkomst, maar dat het ontslag nog steeds rechtsgeldig is. Of er sprake is van een overeenkomst van opdracht of een arbeidsovereenkomst is namelijk geen keuze: Als er eenmaal voldaan is aan de elementen van een arbeidsovereenkomst uit de wet, dan is er ook sprake van een arbeidsovereenkomst, ook ondanks de hoge functie en een hoog inkomen. Een van de elementen waar hier discussie over bestond is de gezagsverhouding, want in hoeverre is daarvan sprake bij een CFO? En bovendien kan ook een opdrachtnemer aanwijzingen bij de uitvoering van de opdracht aannemen. De gezagsverhouding is het onderwerp wat vaak ter discussie staat. Toch zijn er veel andere factoren die een rol spelen: zoals het ondernemersrisico, karakter van de beloning, inhouding sociale premies en lasten, doorbetaling bij vakantie of ziekte, incidentele karakter van de arbeid, de vrijheid om het werk zelf in te delen, etc.

Opdrachtnemer of werknemer?

Naar onze mening is deze uitspraak logisch. Onlangs is in de Deloitte-zaak door de rechtbank geoordeeld dat er geen sprake is van een arbeidsovereenkomst, maar die feiten en omstandigheden lagen anders omdat in de Deloitte-zaak de directeur ook ondernemersrisico’s liep. Telkens als een (statutair-)directeur ontslagen wordt, zal gekeken moeten worden welke afspraken er op papier staan, maar ook wat de feitelijke situatie is en wat vervolgens in het belang van cliënte is, zeker bij ontslag.

Zo lang het mogelijk is om een directeur een arbeidsovereenkomst aan te bieden zullen we dus blijven toetsen of dit ook aan de orde is. En omdat de ‘gewone’ arbeidsrechtelijke leer gold, ontving de CFO-directeur uiteindelijk een transitievergoeding en achterstallig salaris. Vooral dat laatste loopt aardig in de papieren: € 270.000 aan achterstallig salaris en € 9.500 aan transitievergoeding.

Meer weten over dit soort kwesties of heeft u advies nodig? Neem contact op met een van onze specialisten op gebied van arbeidsrecht.