Zoals in de vorige blogs al benoemd, rust op de werkgever een zorgplicht voor de veiligheid van de werknemers. Wanneer een werknemer schade lijdt zal de werkgever zoveel als mogelijk de schade vergoeden. De werkgever moet met deze schadevergoeding de werknemer in de positie brengen waarin hij verkeerde vóór het ongeval. Naast deze zorg- en preventieplicht heeft de Hoge Raad een tweede type aansprakelijkheid aanvaard. De werkgever moet behoorlijk verzekerd zijn voor schade van werknemers in het verkeer onder werktijd. Daarbij hoeven de ongevallen niet te wijten te zijn aan enig tekortschieten aan de zijde van de werkgever. Let op: deze verzekerplicht geldt alleen voor verkeerssituaties.
Verzekerplicht werkgever verkeer
Omdat de werkgever geen invloed heeft op de werknemer wanneer deze deelneemt aan het verkeer. De werkgever is dan in principe niet aansprakelijk op grond van artikel 7:658 BW. Maar deze werknemer wordt wanneer hij/zij deelneemt aan het wegverkeer wel blootgesteld aan bijzondere en daaraan specifieke gevaren. De werkgever kan echter weinig maatregelen treffen of aanwijzingen geven om gevaren te beperken. Dat bracht een aardig lastige situatie voor werkgevers met zich mee…
In 2008 introduceerde de Hoge Raad daarom onder het goed werkgeverschap van artikel 7:611 BW een verzekeringsplicht voor de werkgever. Deze verzekeringsplicht geldt voor werknemers die deelnemen aan het verkeer. Hiermee wordt bedoeld werknemers waarvan de werkzaamheden kunnen leiden tot betrokkenheid bij verkeersongevallen. De werkgever moet dus zorg dragen voor een behoorlijke verzekering voor werknemers in het verkeer. Wanneer een werkgever tekortschiet in deze verzekerplicht dan is hij verplicht om aan de werknemer een vergoeding te verstrekken. Dit gaat om het bedrag dat niet gedekt wordt door de verzekering.
Aanvullende wetgeving
In beginsel gaat het hier om alle verkeersituaties waar werknemers zich in kunnen bevinden. De verzekerplicht ziet dus (expliciet) niet op situaties die plaatsvinden op de werkvloer zelf. De Hoge Raad heeft hier in een aantal arresten gelukkig wel wat nuanceringen op aangebracht. Zo oordeelde de Hoge Raad in het arrest TNT Post/Wijenberg dat de verzekerplicht zich niet uitstrekt tot eenzijdige voetgangersongevallen. In deze zaak ging het om een postbode die tijdens zijn werkzaamheden uitgleed op een plak ijs.
In een ander arrest, de Rooyse Wissel, heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de verzekerplicht niet geldt voor werknemers die met gevaarlijke mensen moeten werken. De verzekerplicht is daarmee beperkt (gebleven) tot enkel verkeersituaties. In dit arrest ging het overigens om een geweldsdelict dat had plaatsgevonden in een Tbs-kliniek. De verzekerplicht is daarmee – tot nu toe – niet uitgebreid naar dat soort andere situaties. Dit waarschijnlijk om “Amerikaanse aansprakelijkheidsclaims” uit de weg te gaan.
Meer weten over werkgeversaansprakelijkheid of verzekerplicht voor werkgevers? Check onze andere blogs of neem contact op met een van onze specialisten arbeidsrecht.
Meer weten? Advies nodig? Neem contact op!
Dit was slechts een deel van wat wij u kunnen vertellen. Meer weten?
Wij antwoorden graag, neem vrijblijvend contact op!
Blog reactie
"*" geeft vereiste velden aan